مقاومت به انسولین: دیابت:

مقاومت به انسولین موجب افزایش سطح انسولین حین گرسنگی و پس از مصرف غذا به منظور حفظ گلوکز خون در سطح مناسب آن میشود.

سطح بالاي انسولین موجب افزایش ذخیره چربی در بافتهاي چربی و سایر اعضاي متابولیکی مانند کبد و ماهیچه‌هاي اسکلتی میشود.

از طرف دیگر، به دلیل از دست رفتن قابلیت انسولین براي ممانعت از تجزیه چربی توسط فعالیت لیپاز لیپوپروتئین در بافت چربی، مقاومت  موجب افزایش میزان اسیدهاي چرب در گردش خون میشود.

فزایش میزان اسیدهاي چرب در بافتهاي چربی موجب به هم خوردن عملکرد تولید چربی در کبد شده که خود باع رهایش بیشتر اسیدهاي چرب به جریان خون و درنتیجه بالا رفتن میزان چربی بد یا لیپوپروتئین با دانسیته بسیار کم و کاهش چربی خوب یا لیپوپروتئین با دانسیته بالا 5 و پیدایش ذرات لیپوپروتئین با دانسیته کم در خون می شود.

مقاومت به انسولین:

دیابت:

راه های مقابله:

افزایش مصرف فلاونوییدها می تواند از اثرات منفی مقاوت به انسولین بکاهد.

همچنین با یک رژیم غذایی مناسب در کنار مصرف آن ها میتوان این مقاومت به انسولین را در بدن برطرف کرد.

کلیه محصولات هسنه خرمای فلاوینا سرشار از فلاونوییدها هستند و تاثیر شرگرفی بر پیشگیری از دیابت یا بهبود آن دارند.

با مصرف دو وعده دمنوش هسته خرما در کنار رژیم غذایی اثر چشمگیری برای درمان دیابت نوع 2 حاصل شده.
بازنشر:
http://pfkco.ir/?p=12945&preview=true